Al dagen waait de wind woest en ruig. De regen slaat met stevige striemen op het grasland neer. Het zoute water beukt tegen de verzwakte dijk. Dan...... op 13 januari 1916 breekt de dijk door. Het zoute water van de Zuiderzee stroomt krachtig het land binnen.

​

In 2016 hebben de bewoners van het gebied rondom de voormalige Zuiderzee alweer 100 jaar droge voeten. In 1916 voltrekt zich een enorme watersnoodramp als het water van de Zuiderzee met grote kracht grote delen land en vele dorpen onder water zet.

​

Druppels op de dijk is een krachtige, visuele dansvoorstelling. Een voorstelling waarbij het water voelbaar is in al haar verschijningsvormen: vloeibaar, zacht, ruig en verwoestend. Het water dat dijken kan vernietigen en menselevens kan nemen. Het water dat de mens probeert te beheersten om hopelijk nooit meer overgeleverd te zijn aan de krachten van de natuur. Ook zien we in deze voorstelling de mens; beheerst, beschaafd, vriendelijk glimlachend en beleefd, levend volgens omgangsvormen en regels. Maar ook de mens heeft zo zijn diepe ontembare natuur